Çocuklar İçin Felsefe (P4C), 1970’li yıllarda Amerikalı filozof Matthew Lipman’ın çalışmaları çerçevesinde ortaya çıkmış bir pedagojidir. “Soruşturma Topluluğu Modeli”nin (Community of Inquiry Model) eğitim ortamına uyarlanması ve felsefe eğitiminin bu modele dayanarak şekillendirilmesiyle ortaya çıkmıştır. Soruşturma Topluluğu Modeli’ne göre sınıf ortamı, katılımcılarının bilgiyi biçimlendirdiği, soruşturduğu ve süzgeçten geçirdiği bir topluluk olarak düşünülür. Bu yüzden, Çocuklar İçin Felsefe oturumunu yöneten “kolaylaştırıcı” bilgiyi aktaran kişi değil, katılımcıları düşünmeye, konuşmaya ve soruşturmaya teşvik eden kişidir. Oturum sonunda ortaya çıkan bilgi ve kavrayış, eğitmenin değil, katılımcıların aktif katılımının ürünüdür.
Çocuklar İçin Felsefe oturumlarında katılımcılar, felsefe tarihini veya filozofların düşüncelerini öğrenmezler. Katılımcılar, felsefi bir problemi tetikleyen bir uyaran (hikâye, fotoğraf, düşünce deneyi, video, nesne, vb.) etrafında bir araya gelir. Topluluğun ortaya çıkardığı sorular etrafında katılımcılar cevaplar aramaya, soruşturmaya, düşünmeye ve felsefe yapmaya yönlendirilir.
